OctoberFest!~

Salam 1 Malaysia…

Hi sume, like long time no see…hehehe…almaklumlah…sibuk dari biase…macam yg korang sume sedia maklum, Ochie rite now kat hQ, being here for 2 months…Ochie pon dah lupe ade stori kat korang ke tak…hehehe…

Kalau Ochie blom share ngan korang, here Ochie nak gitau, Ochie diminta transfer ke sini sebab hQ tak cukup staff & nak cut cost tamo hire staff baru…almaklum ajelah kalau company kecik…bajet tak banyak sangat…masa Ochie dapat offer ni, hati tu 50/50…50 pikir bonda, 50 lagi pikir cik Chenta…susahkan, kalau nak decide sumting ni especially related with person that we love…nak cakap tak boleh pun cam payah sebab ia datang berbentuk arahan…hurm…

So, dengan selamatnya, Ochie fly to KL malam Isnin 17/09/2012 with bus…ambik tiket pukul 8.30 sebab bonda hantar balik ke Manjung pun dah lewat ibarat dapat menghidu sumting bout Ochie kan…tu la, naluri mak, mesti dapat rase punye…sekali pikir, buntu…sebab dapat parents yg tak boleh nak faham anak dorang, pada dorang, anak mesti ikut style dorang 100% sebab kite ni anak…nak pertikaikan lebih2 pun, hurm, takpelah, redha aje…

Sampai Pudu Sentral around 1 if tak silap, jem teruk sebab orang sume nak balik b’cuti panjang…huhuhu…Ochie pon dah t’jebak sama…nak buat macam mane kan…hari Selasa terus masuk ofis…sume macam asing je bagi diri Ochie even dah penah training kat sini before mula keje kat Manjung tahun lepas…padahal takde la perubahan ape sangat pun kecuali staff kat sini yg dah keluar masuk…

Hari2 yg berlalu, sumtimes terasa indah, sumtimes rase pressure…sebab? Kerja, environment, bonda pon since Ochie kat hQ, kerap jugak die calling, tak macam mase kat Manjung, nape la naluri tu kuat sangat ye? Gundah gulana dibuatnye hati ni…adei…susah sangat2 situasi macam ni…dan, Ochie got another story yg terselit dalam kisah transfer2 ni…hehehe…

23hb Sept tu, hari ahad, gerak balik Manjung, nak ambik my lovely scoot, bawak datang Manjung, gerak dari uma Sunway pukul 8am ++, but at last tiba di Pudu Sentral lewat make us t’lepas bas…huhuhu, so sad…tapi nak buat macam mane kan, redha jelah, bukan boleh suruh driver bas tu patah balik pun~ so nak taknak, ambik the next bas pukul 12.30pm…tiba di Manjung lewat tak lewat lah, around 4pm ++…

Mandi, b’siap ala kadar, then siapkan ape yg patut di bawak…tak lame lepas tu, lebih kurang 6pm, kami pon mulekan p’jalanan…ikutkan time tu agak lewat nak gerak sebenarnya, sebab naek motor + kami yg ladies2 ni nak b’gerak… ( ladies ke? Huhuhu… ) perjalanan dimulakan dgn Bismillah…agak keliru dgn jalan sebenarnya, masuk pekan Teluk Intan sebab nak isi minyak, sambung semula p’jalanan…

Ntah macam mane, lagi 26km nak sampai Bidor, suddenly sumting wrong with my lovely bike, suddenly stop, not sure becoz of what…kiri kanan gelap tak b’lampu coz jalan lama, tak jauh dari situ, sebelah kanan jalan ada ladang kelapa sawit…Seri Pelangi if tak silap nama die…ade pondok bas kat situ, ikutkan time tu kereta banyak je lalu lalang, tapi macam takde yg hiraukan kami…mungkin sebab orang ingat kami sedang berehat b4 mulekan balik our journey…

Hari dah semakin gelap, bantuan diminta dari rakan – rakan kerja kalau ade yg dapat bagi pertolongan…Alhamdulillah, sorang dua dapat m’bantu…melalui sorang kawan opis, die bagi contact no. member die…member die tu budak pomen jugak…finally die sampai, die cakap, “jaohnye korang ni, ingatkan kat simpang sebelum ni” kami diam je…badan penat, otak dah runsing tak tau nak cakap camne, hati ade la jugak b’debar sebab kat situ gelap sangat2…harapkan cahaya lampu yg tak seberapa dari estet kelapa sawit tu…lepas die check ape yg patut, die mengalah, last2 die decide tolong tolak motor kitorang tu…siyesly, memang jaoh jugak die tolakkan…around 20km…kitorang lepak kat Mc’D Teluk Intan…tenangkan hati yg tengah runsing…

Finally, decide ntok cari hotel bajet area situ, Alhamdulillah, dah alang2 dok kat Mc’D tu, on9 la wifi free…sambil2 tu cari lah hotel bajet, ade, dekat je ngan area Mc’D…kena jalan kaki sikit je lah, makan, then park + kunci my bike leklok, pastu jalan kaki ke hotel…takut2 jugak sebab nampak anjing, Ochie ni fobia ngan anjing…huhuhu…check in pon dah pukul 12 tgh malam ++…sedar esoknye pon dah pukul 10 pagi ++…b’siap ala kadar, check out, mintak tolong dengan orang hotel, ade staff cina dalam hotel tu tolong tengokkan motor Ochie tu…

Dengan rasa belah kasihan, die tolong tolakkan motor Ochie tu ke 1 kedai, tapi kedai tu more to kedai repair basikal, jadi tak dapat nak tolong sangat, kat kedai tu pulak ade sorang pakcik tu die tukar tiub, tanya2 kat die, alih2 die pulak yg tolong, tolakkan motor tu ke kedai motor, jaoh gak, Ochie kena melintas kat traffic light dalam keadaan tolak motor tu ngan kaki je…Ya Allah, ase dugaan sangat2 time tu…cina pomen tu try check memule, die pon buntu, ade ke patut die cakap minyak takde la, salah isi minyak la, kalau baru pakai motor tu sehari dua takpe gak nak cakap camtu, tapi Ochie dah jage motor tu dah b’taon rasenye..

Lame gak la b’tapa kat kedai tu, dgn perut lapa, lapik perut makan ayam mekdi malam tu, ratah ayam je, then tunggu gak sampai motor siap, rupenye yg rosak tu tiub & salur karburator, cina tu cakap dah bocor, tapi hati Ochie ni macam sangsi, btoi ke sebab tu or tempat yg motor tu b’henti tu, sebenarnye tempat keras? Jeng…jeng…jeng…wallahualam…sebab time tu memang dah maghrib…perasaan time tu pon xtau nak cakap camne…nasib lah b’dua…cina pomen tu setelkan sume, kena cas RM85, xtau la btoi ke x harga tu, maen bayar je…harap2 cina tu tak kenakan kitorang, tengok pon pompuan kan, mane la tau die maen hentam je letak harga…

Mulakan p’jalanan dalam pukul 1pm / 2pm, lalu ikut jalan lame coz takut kalau2 ade benda lagi yg jadi kat pertengahan jalan…kitorang singgah makan, Ochie pon x sure area mane, tapi singgah isi perut jap, time tu blom masuk highway…Alhamdulillah selamat sampai rumah cik Chenta pukul 5.30pm, memang kitorang tak dapat nak masuk ofis dat day, ade yg paham, ade yg tak boleh nak terima dek akal, ntah la…malam tu tido dengkur2 dek kepenatan, huhuhu, tu 1 pengalaman actually, dan jugak nak share with u all, janganlah nak kua uma time maghrib, tak elok, orang tua2 slalu pesan camtu kan? Jadi, renung2kan & selamat b’amal…

Cerita ini tamat di sini…

Sekian…

Regards,

Ochibie_K