Salam…
Hi sume! hari ni dah hari
slase, 4 Sept, diam x diam dah menginjak ke bulan September…sekejap je
rasenye…rase macam baru je raye, pastu dah merdeka, pastu now dah mule keje
balik, bile lagi agaknye nak merase cuti panjang ni ye? 16 Sept ke? insyaAllah,
kalau diizinkanNya..tapi macam x puas je 3 hari, kalau boleh nak lebih lebih
lebih lagi…hehehe…
Actually Ochie nak share
ngan korang alkisah raye ni…nak kata sume suke, x jugak, t’selit jugak dukanya,
ade manis, ade jugak yg pahit, barulah cerita namanya…hurm, nak mulekan dari
mane ye? Okeilah, Ochie gerak balik hometown jumpe family hari Jumaat t/hari (
awal kan Ochie gerak balik kampung ) rezeki agaknye bile time nak balik awal
je, mesti bos cuti x masuk ofis, huhuhu, alangkah indahnye hidup ni..hurm…Ochie
selamat sampai hometown kol 2 petang, hehehe, awal tak? Besela, lari dari
ofis…ngee…petang tu follow my family ke bazar Ramadhan…hari ke-2 t’akhir sblm
m’jelang Syawal…meredah hujan petang tu, punca demam kembali menghantui diri
ini…huhuhu, sadis x citer Ochie?
Esoknye family maksu pulak
sampai dari Shah Alam, diorang 4 beranak je, bibik pulang ke Indon raye ni,
cuti sampai sebulan lak tu, sumenye kitorang kena uruskan sendiri, kalau ade
bibik tu, ringan jugak keje2 kitorang ni ha…adei…nak wat macam mane kan, die
pon nak beraye dgn anak die, family die jugak…maksu as majikan pon x cakap
pape, takkanlah kitorang nak bising pulak, am I rite? Petang tu pulak pegi
bazar ramadhan di Kuale m’cari juadah, beselah, sume orang dah aim, hari tu
hari last, orang2 yg b’jual pon dah makin kurang…belilah ape yg ade je, tujuan
kami ke Kuale tu pon sebab nak beli lemang ntok hari raye…sejak x buat lemang
sendiri ni, kena lah merayau sikit cari lemang yg sedap ntok dimakan, sume yg
nak makan tu boleh tahan banyak songehnye including me! Hehehe…bile malam tu,
penyimpan mohor2 besar raja2 buat pengumuman esok raye, Ochie macam orang takde
perasaan je, macam dah dapat rase raye tahun ni x meriah macam selalu…
Raye 1st, lepas
sembahyang raya, mintak maaf dgn sume, packing barang, masuk kete, tros gerak
balik ke Perlis ( abah punye penangan la tu kan, coz Perlis tu kampung die,
huhuhu ) kete memang banyak atas jalan, tu xley nak cakap pape la kan? Da name
pon raye…Ochie pon dah x ingat kitorang sampai sane kol bape, Ochie drive dari
hentian Taiping sampailah ke Aloq Staq…badan boleh tahan lah penatnye,
maklumlah time tu tengah angkat bendera putih, huhuhu…sampai je rumah, tengok
penuh dgn anak cucu, pak lang pun balik 1 family, time tu kan, Ochie da rase
macam nak angkat kaki, angkat beg, pegi cari hotel je, rumah penuh, bilik pon
penuh, abah lak nak buat samseng nak soh kuakan beg dari bilik kitorang tu kan,
hurm…time tu pulak, pak lang pegi beraye ke rumah sdare mara, jadi x sedarlah
kitorang ni sampai…baru dok dalam sejam, terase bahang panas rumah tu, abah
tros ajak g rumah paksu kat Kangar…
Lepas melepak kat rumah
paksu sejam dua, balik semula ke rumah Tok Embun ( panggilan ntok mak abah aka
our grandma ) takde pape xtvt menarik pon, lepas makan lemang as dinner dek
kerana xde makanan laen yg dijamu, tros masuk bilik, gayut kejap with my lovely
love, then t’lelap, Ochie tido dalam bilik dgn mak coz kat lua dah sederet ngan
paklang & anak2 teruna..dalam pukul 4 lebih rasenye t’jage coz hujan turun
m’curah2 bumi Perlis...huhuhu…sejuk lah sampai ke subuh tu…alhamdulillah,
taklah rase bahang panas sangat…pagi tu, lepas puas 1 family kejutkan Ochie,
akhirnye bangun tido and beratur nak mandi ( kes ramai sangat anak cucu balik
kampung + toilet ade 1 je ) Ochie b’siap ala kadar, sarapan pagi, t’pedaya dgn
laksa yg dijamu as bekpes, kononnye beli, rupe2nye maklong yg buat, telan jugak
lah as lapik perut sbb start our journey…dah gerak tu, singgah lah pekan
K.Perlis coz abah, si tengah & si bongsu still blom b’sarapan…2nd
hentian, stesen minyak, kasi tangki penuh, then b’mulalah journey pulang ke
Perak…time balik ni Ochie x ingat Ochie bawak kete dari mane, yg tau sampai
pekan Sg Siput x silap…
Raye 1st & 2nd,
ikutkan, Ochie beraya kat atas jalan je…hari raye ke3, sedara mara belah tokwan
datang beraye, sampai kne tunggu sumwhere ntok pick up kes x ingat rumah dah
lame x datang beraye, hehehe, 1 van, 4 bijik kereta, memang meriah, diorang
dari area Taiping, selalunye kami yg jalan beraye ke rumah diorang tp dah 2
tahun b’turut x dapat buat macam tu, last year maksu x beraya ngn kami, this
year dah xtau macam mane nak bawak tokwan yg b’keadaan macam tu, so, kami
dibalas dgn kedatangan diorang, t’pancar muka ceria tokwan sebab sanak saudara
die datang jenguk die…kalau x silap, sebelah malam tu pulak, Ochie beraye kat
rumah member, bukan sebab diajak, tapi lebih kepada dipakse, hehehe…die ajak
member laki datang rumah, die pulak yg t’balik segan selepas mengajak, haish,
macam mane tu? Tapi tulah hakikatnye…takde lah kua lame2 pon coz Ochie alone
& my lovely love pulak balik kampung…maksu 1 famili pon dah gerak balik ke
KL hari tu jugak…huhuhu…
Raye ke4? Hurm, bonda kejut
pagi tu, die pesan tengokkan opah & tokwan, pastu Ochie just iyekan aje,
mata still t’tutup, ntah macam mane, t’gerak hati nak bangun, bangun2 tros je
mandi, time mandi tu dengar tokwan ketuk dinding macam kebiasaan, Ochie mandi
secepat mungkin, then try kejutkan si tengah & si bongsu mintak dorang
tengok tokwan, tapi, dapat adik2 yg hampeh, kejut b’kali just urm, urm, urm,
sambung tido balik, dengar tokwan ketuk dinding tu b’talu, panggil pon panggil,
Ochie pakai baju tros lari g tengok tokwan, rupenye opah dah tak larat nak naik
tangga, tokwan mintak papah, Ochie lari balik rumah nak mintak adik tolong,
dikejut lagi tapi last2 Ochie sendiri yg sakit hati, macam mane tu? Adei…tengah
dok ulang alik tu, bonda ngn abah pon sampai, bonda tanye kenape, Ochie
cakaplah opah dah x larat nak naik tangga, badan die menggeletar sangat2 &
badan die panas…pimpin opah naik jugak, then decide antara kami, panggil
ambulans, bawak opah ke hospital, bond dgn pak ngah follow naik ambulans, Ochie
follow ngan motor, jantung b’degup kencang sbb opah x penah macam tu…
Mulenye opah ditahan di wad
kecemasan, then diorang bawak opah, buat scan, dalam sejam dua jugaklah kami
menunggu, x lame lepas tu, diorang gitau yg opah kena admit hospital…redha
ajelah, nak buat macam mane, kalau opah
boleh sihat balik, kami pon setuju lah, opah banyak hari dah tak lalu makan,
biaselah orang tua kan, opah pulak bukan jenis makan bubur kalau tak sihat,
laenlah Ochie ni, hehehe…tengok opah dalam keadaan macam tu, hati jadi sayu,
dah tau yg die tu memang ade sakit, then lemah macam tu pulak, sedih, dah la
masih dalam mood beraye ( walaupun tak nampak macam raye ) Ochie dgn mak ulang
alik tengokkan opah di hospital, beberapa hari die tak mampu nak b’gerak
sendiri, nak mandi kena b’kerusi roda, bile waktu malam suhu badannye naik,
tekanan darah pon naik, 3 malam b’turut2 die b’keadaan begitu…Ochie & bonda
tak jemu tunggu opah walaupun badan masing2 dah penat, badan tak cukup rehat,
mesti korang sume boleh agak kan? Takde orang lain yg boleh mintak tolong,
daripada kite mintak tolong, baik darah daging sendiri yg jage, btoi tak? Ochie
pikir 1 je, selagi die masih b’nafas di muka bumi ni, selagi tu lah kite
b’bakti pada die…Ochie tunggu opah waktu siang, selalunye kol 10 pagi sampailah
ke kol 6 – 7 petang…then balik rumah kejap ntok mandi & makan, mak pulak
datang kejap, dalam kol 8 Ochie pegi hospital semula, then mak balik mandi
sume, tunggu sampai kol 10.30 coz die nak cucuk insulin kat abah pastu baru die
datang teman opah di hospital, tido, tunggu, teman sampailah ke pagi esoknye…
Ochie dapat jage opah
sampai hari ahad je coz ahad tu dah nak balik Manjung, Isnin tu dah nak start
keje, nak tak nak, bonda sorang lah yg kena kuat sikit ntok jage opah…kalau tak
silap, opah keluar hospital hari Selasa, Ochie pon dah lupe, itu pon sebab
bonda mintak jasa baik doctor bagi opah balik, lagipon malam sebelum tu diorang
dah bagi ubat opah nak tengok same ade kondisi opah waktu malam b’ubah @ masih
sama…Alhamdulillah, opah dapat discharge, masuk hospital kerajaan, hanya bayar
RM14 sepanjang beberapa hari di hospital, doctor & nurse pon sumenye suke
b’gurau, t’ingat2 lak nenek cina yg sorang tu, kejenye mengomel sepanjang masa,
menurut nurse2 kat situ, nenek tu dah 2 3 bulan t’lantar di situ, sebelum ni di
hospital Ipoh, ntah macam mane hospital Ipoh transfer nenek tu ke hospital Sg
Siput, nenek tu x boleh buat sume sendiri kecuali makan, makan pon sambil
t’baring je, nenek tu just pakai pampers, then tutup badan die dgn kain yg
hospital sediakan, bab makan memang tak boleh blah, kuat makan, ade selera lagi
kan, tapi mulut Ya Allah, tuhan je yg tau, tak padan dgn keadaan macam tu,
mulut tu dah macam bertih jagung bile b’sore, ade aje yg tak kena, b’gaduh
pasal pampers di malam t’akhir Ochie temankan opah tu…die ade anak tapi anak
die tak penah dtg melawat, ade yg kata die tu kaya, tapi miskin kasih sayang
dari darah dagingnye sendiri…
Minggu lepas pon Ochie
balik jugak,coz anak tiri angah aka sepupu tiri kitorang kahwin…majlis
b’langsung di dewan FRIM, majlis serba sederhana, tapi Alhamdulillah, dapat lah
kumpul saudara mara + b’tanye khabar opah, tak ramai pon yg tahu opah tu admit
hospital few days, bukan tak nak hebahkan, tapi ntah la, susah hati ni nak
cakap…dan Alhamdulillah sekali lagi, semuanya dah selesai…hati ni pon dah
tenang sikit tengok keadaan opah yg dah boleh b’gerak sendiri, dah ade selera
nak makan, harap opah sihat + kuat melawan penyakitnye, insyaAllah…korang
doakan ntok opah Ochie jugak ye? Minggu ni Ochie tak balik, penat sebenarnye,
b’kejar ke sane sini, otak ni lagilah penat, macam2 pikir, adei…ha! Ochie nak
share sumting ngan korang, ingat tak Ochie penah cakap pasal gadget? Bulan Ogos
ni memang turn Ochie dapat duit kutu, tapi Ochie amek separuh coz mak cakap nak
pinjam separuh nak beli motor baru, nak tukar dgn motor si tengah, Ochie redha
jelah dalam t’pakse ( nampak sangat tak bape nak ikhlas bagi pinjam, hahaha )
raye ke-2 buat final decision nak beli hp same2 dgn si tengah, kitorang grab
xperia ARC S sorang sebijik, Alhamdulillah, akhirnye t’capai jugak nak pakai
gadget t’kini ( takdelah latest sangat coz banyak lagi model baru ) pegi beli hp
ni kat si calvin aka si tomboy…
Tu jelah Ochie nak gitau,
hehehe, jangan marah ea? Nanti kena lelong…Ochie stop kat sini dulu lah ye?
Sebab nak continue my work yg b’timbun tu, tak larat nak tengok, tapi nak kejar
sume pon x bape nak larat jugak, haish, bos, I need vacation coz I feel damn
tired rite now! Hurm, tapi, bajet pulak tak berape nak ade ntok vacation!
Uwaaaa! Please help me! I need rest! I need vacation! I need holiday! And the
most important thing, I want my lovely love!!! Okeyla, sebelum meroyan lebih
teruk, nak ucapkan selamat pengantin baru kepada semua pengantin yg baru je
melangsungkan hari bahagia mereka including my fren time blaja kt kolej dulu,
ayu & faizal, and also to my sepupu tiri, acap & hajar, congrats to
both of u too…Ochie tumpang hepi ntok korang…ntok sesape yg bakal melangsungkan
p’kahwinan, tahniah dari Ochie ntok korang, semoga korang bahagia hingga akhir
hayat, amin…
Jom jom jom kite continue
keje jom! For those yg menyambut hari lahir bulan September ni, selamat hari
kejadian dari Ochie! Sekian…
Wassalam…
Regards,
Ochibie Kawaii
Comments